"MYŚLENIE O STRUKTURZE" JAN TUTAJ / RZEŹBA, RYSUNEK
Wystawy
13 lutego 2020 - 17 marca 2020
Kasztel w Szymbarku
Serdecznie zapraszamy na wernisaż, który odbędzie się w czwartek 13 lutego 2020 r. o godz. 18.00 w Ośrodku Konferencyjno-Wystawienniczym Kasztel w Szymbarku. Wystawa eksponowana będzie w oficynie dworskiej do 17 marca 2020 r.
film GORLICE TV https://www.gorlice.tv/video/439,myslenie-o-strukturze-w-szymbarskiej-oficynie
JAN TUTAJ
Urodzony w 1969 roku w Jaśle. Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W roku akademickim 1993/94 staż studyjny na Akademie der Bildende Künste w Norymberdze. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Józefa Sękowskiego w 1994 roku. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki (1993), w roku 1999 otrzymał także Stypendium Twórcze Miasta Krakowa. Pracownik naukowo-dydaktyczny macierzystego wydziału. Prowadzi obecnie I Pracownię Rzeźby dla studentów II-V roku na Wydziale Rzeźby krakowskiej ASP. Obecnie pełni funkcję prorektora ds. studenckich.
Zajmuje się rzeźbą, medalierstwem, rysunkiem i fotografią. Prace prezentował na trzynastu wystawach indywidualnych, m. in. w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, BWA w Bydgoszczy, CSW SOLVAY w Krakowie, BWA w Rzeszowie, Muzeum Północnomazowieckim w Łomży, Pałacu Sztuki w Krakowie, Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku, Galerii Białej NCK w Krakowie. Uczestniczył w ponad siedemdziesięciu wystawach i pokazach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Lyonie (Francja), Ronneby (Szwecja), Norymberdze (Niemcy), Seixal (Portugalia), Colorado Springs (USA), Brienz (Szwajcaria), Sakaide (Japonia), Tampere (Finlandia), Weisenohe (Niemcy), Wenecji (Włochy).
Brał udział w wielu ogólnopolskich konkursach rzeźbiarskich, zrealizował m.in. pomnik Jana Matejki w Krakowie, pomnik Filipa de Girard’a w Żyrardowie, pomnik „Synom Ziemi Sanockiej Poległym i Pomordowanym za Polskę” w Sanoku. Uczestniczył w kilku międzynarodowych plenerach i sympozjach rzeźbiarskich w Austrii, w Szwajcarii, Niemczech i Turcji.
Czy sztuka wywodzi się z myślenia? Czy wyprzedza myślenie? Zadaję to pytanie, gdyż pisanie o sztuce współczesnej łatwo zdominować sprawami filozofii i pojęć. W jednej ze swoich znakomitych książek Erich Fromm wskazuje, że nasze częste, intuicyjne przekonanie o tym, że myśl wyprzedza działanie jest prawdopodobnie mylne. Co jest więc pierwsze?
„Na ogół mówi się, że aby działać, trzeba umieć myśleć. Myśl jest pierwsza, a dopiero potem pojawia się sensowne działanie. Jestem pewien, że to prawda, ale prawdą jest także coś innego, mianowicie coś zupełnie odwrotnego” – pisze Fromm.
Proces twórczy w swej istocie jest myśleniem, tak więc obydwa te procesy dzieją się jednocześnie w trakcie tworzenia sztuki. Dzięki temu sztuka zanurza się w życiu, nabiera realnego odniesienia do rzeczywistego świata, realnych problemów. W równym stopniu odnosi się do świata współczesnego, jak zachowuje swe powiązanie ze sprawami przeszłymi, odległymi a nawet uniwersalnymi. Dobra sztuka chroni słowa i myśli przed pustką, sprawia, że nie dzielimy się tylko słowami, ale całą rzeczywistością, nie czując zakłopotania i zagubienia, wiemy, że coś ważne stało się naszym udziałem.
Sztuka Jana Tutaja to sztuka oparta na myśleniu, jako opozycji do emocji – w niej trudno odnaleźć kaprys chwili, przypadek, formą rozmazaną, pełną podniety, ekspresyjną… Jest taka zarówno w formie, jak i materiale, które podporządkowane zasadzie decorum, dają w efekcie klasyczną kompozycję, szlachetny materiał, uporządkowaną i często minimalistyczną stronę formalną, ale także naturalną, jednolitą kompozycją barwną, oscylującą w obszarze barw zimnych, srebra, bieli, czerni, a barwach ciepłych w złocie, kolorach jasnego drewna.
Sztuka Jana Tutaja to sztuka koncepcyjna zrealizowana w ciężkiej materii – trwała, kategoryczna treść, postulat a nie komunikat, wezwanie a nie zaproszenie.
film GORLICE TV https://www.gorlice.tv/video/439,myslenie-o-strukturze-w-szymbarskiej-oficynie
JAN TUTAJ
Urodzony w 1969 roku w Jaśle. Absolwent Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W roku akademickim 1993/94 staż studyjny na Akademie der Bildende Künste w Norymberdze. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Józefa Sękowskiego w 1994 roku. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki (1993), w roku 1999 otrzymał także Stypendium Twórcze Miasta Krakowa. Pracownik naukowo-dydaktyczny macierzystego wydziału. Prowadzi obecnie I Pracownię Rzeźby dla studentów II-V roku na Wydziale Rzeźby krakowskiej ASP. Obecnie pełni funkcję prorektora ds. studenckich.
Zajmuje się rzeźbą, medalierstwem, rysunkiem i fotografią. Prace prezentował na trzynastu wystawach indywidualnych, m. in. w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, BWA w Bydgoszczy, CSW SOLVAY w Krakowie, BWA w Rzeszowie, Muzeum Północnomazowieckim w Łomży, Pałacu Sztuki w Krakowie, Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku, Galerii Białej NCK w Krakowie. Uczestniczył w ponad siedemdziesięciu wystawach i pokazach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Lyonie (Francja), Ronneby (Szwecja), Norymberdze (Niemcy), Seixal (Portugalia), Colorado Springs (USA), Brienz (Szwajcaria), Sakaide (Japonia), Tampere (Finlandia), Weisenohe (Niemcy), Wenecji (Włochy).
Brał udział w wielu ogólnopolskich konkursach rzeźbiarskich, zrealizował m.in. pomnik Jana Matejki w Krakowie, pomnik Filipa de Girard’a w Żyrardowie, pomnik „Synom Ziemi Sanockiej Poległym i Pomordowanym za Polskę” w Sanoku. Uczestniczył w kilku międzynarodowych plenerach i sympozjach rzeźbiarskich w Austrii, w Szwajcarii, Niemczech i Turcji.
Czy sztuka wywodzi się z myślenia? Czy wyprzedza myślenie? Zadaję to pytanie, gdyż pisanie o sztuce współczesnej łatwo zdominować sprawami filozofii i pojęć. W jednej ze swoich znakomitych książek Erich Fromm wskazuje, że nasze częste, intuicyjne przekonanie o tym, że myśl wyprzedza działanie jest prawdopodobnie mylne. Co jest więc pierwsze?
„Na ogół mówi się, że aby działać, trzeba umieć myśleć. Myśl jest pierwsza, a dopiero potem pojawia się sensowne działanie. Jestem pewien, że to prawda, ale prawdą jest także coś innego, mianowicie coś zupełnie odwrotnego” – pisze Fromm.
Proces twórczy w swej istocie jest myśleniem, tak więc obydwa te procesy dzieją się jednocześnie w trakcie tworzenia sztuki. Dzięki temu sztuka zanurza się w życiu, nabiera realnego odniesienia do rzeczywistego świata, realnych problemów. W równym stopniu odnosi się do świata współczesnego, jak zachowuje swe powiązanie ze sprawami przeszłymi, odległymi a nawet uniwersalnymi. Dobra sztuka chroni słowa i myśli przed pustką, sprawia, że nie dzielimy się tylko słowami, ale całą rzeczywistością, nie czując zakłopotania i zagubienia, wiemy, że coś ważne stało się naszym udziałem.
Sztuka Jana Tutaja to sztuka oparta na myśleniu, jako opozycji do emocji – w niej trudno odnaleźć kaprys chwili, przypadek, formą rozmazaną, pełną podniety, ekspresyjną… Jest taka zarówno w formie, jak i materiale, które podporządkowane zasadzie decorum, dają w efekcie klasyczną kompozycję, szlachetny materiał, uporządkowaną i często minimalistyczną stronę formalną, ale także naturalną, jednolitą kompozycją barwną, oscylującą w obszarze barw zimnych, srebra, bieli, czerni, a barwach ciepłych w złocie, kolorach jasnego drewna.
Sztuka Jana Tutaja to sztuka koncepcyjna zrealizowana w ciężkiej materii – trwała, kategoryczna treść, postulat a nie komunikat, wezwanie a nie zaproszenie.
fot. S. Biernat{gallery}galerie/2020/luty/2020.02.13Kasztel_Jan_TUTAJ_rzezba_wystawa{/gallery}